Katalog stron - Linksor

Ogrody i wnętrza

Od kaczeńca do Kopenhagi, czyli jak Dio szuka pomysłów i inspiracji? -
Skąd mĂłj pomysł na ogrĂłd? Z ogrĂłdka babci, rzecz jasna. Babcia miała piękny ogrĂłd i to ona zaraziła mnie miłością do kwiatĂłw i zieleni. Ale zakładać ogrody za pieniądze? To w ogĂłle kiedyś była abstrakcja. Razu pewnego, nad jeziorem Bodeńskim, w pięknym niemieckim Lindau nie mogliśmy wyjść z podziwu, Ĺźe kaĹźdy dom wygląda jak dom dla lalek, przed willą stoi nowy, drogi samochĂłd a wokół domu bajeczny ogrĂłd. Jak z obrazka. Rozmawialiśmy z jednym tubylcem i bardzo się dziwiliśmy, Ĺźe bogaci – tym samym pewnie zapracowani – Bawarczycy mają czas na pielęgnację ogrodu, aby wyglądał jak przed kasynem w Monte Carlo. Niemiec rĂłwnieĹź się zdziwił. „Bo przecieĹź kaĹźdy tu wynajmuje firmę do ogrodu, ktĂłra za niego to robi…” -
Skoro moĹźna zarabiać na tym, co się lubi, to czemu nie? Tylko, Ĺźe w Polsce usługi ogrodnicze kojarzyły się wĂłwczas z niczym. Nie było szkółek, czasopism, Internetu, systemĂłw nawadniających. Nasiona traw czy kwiatĂłw dostępne były w sklepach dla rolnikĂłw a zioła – w aptece. Ogrody toskańskie kojarzyły się z czymś na południu a angielskie – z nielegalną pracą w nich i to nie kojarzyły się dobrze, bo często taka praca kończyła się pierwszą w Ĺźyciu podróżą samolotem na koszt KrĂłlowej i zakazem wjazdu do Zjednoczonego KrĂłlestwa. I jak tu sprzedawać coś, co kojarzy się z niczym lub wręcz Ĺşle? A przecieĹź na Akademii Ekonomicznej wtłaczano nam do głowy, Ĺźe marka się liczy, marka rozpoznawalna, znana i uznana. -
Hmm …Eureka! „Pana Tadeusza” czytał kaĹźdy. Do epopei narodowej odwoływać się moĹźe rĂłwnieĹź kaĹźdy, czyli i my. Postaci niezwykłych było tam bez liku. Telimena kojarzyła się co prawda z XIII księgą, ale Zosia z ogrĂłdkiem. Staropolskim. Skoro zespół pałacowo – parkowy w wielkopolskim Śmiłowie przyciąga turystĂłw do zwiedzania muzeum Adama Mickiewicza właśnie zosinym ogrĂłdkiem a Soplicowo kojarzy się z przydroĹźnym zajazdem oferującym chleb ze smalcem i pyszne pierogi, to dlaczego ogrĂłd staropolski nie ma być obiektem westchnień milionĂłw wielkopolskich kobiet, ich mężów i rodzin. -
I tak powstał pomysł na ogrĂłd staropolski. Tylko jak jedyne ĹşrĂłdło inspiracji – ogrĂłd babci, załoĹźony w 1970 roku i pielęgnowany do 1990, nazwać staropolskim? MoĹźe „OgrĂłd polski, współczesny”? Niekoniecznie… Jak z polskiego zrobić stare? Zabałaganić? Wysiać chwasty? Nadać przaśny charakter? Nigdzie nie natrafiliśmy na definicję słowa „staropolski”, ktĂłra nie odnosiłaby się do starego, zacofanego i drewnianego. Udaliśmy się zatem w kilka podróşy w Polsce i na Litwie. Na Litwie, bo tam, wbrew pozorom, jest wiele takich miejsc, o ktĂłrych moĹźna powiedzieć, Ĺźe są staropolskie. Między Poznaniem i Sejnami oraz na trasie: Druskienniki, Kowno, Kłajpeda, Palanga widzieliśmy wiele pięknych ogrodĂłw, ogrĂłdkĂłw restauracyjnych, klombĂłw, rabat i rond. -
Zauważyliśmy, że królują na nich malwy, ostróżki, dalie, nasturcje. Ogród staropolski to ogród kwitnący, prosty, nieprzeładowany, bez baroku. -
Ogrody staropolskie od zawsze dobrze nam się sprzedawały, ale nie reagowali na nie entuzjazmem młodzi, wykształceni, kosmopolityczni Poznaniacy, ktĂłrzy chcieli czegoś innego, bardziej europejskiego. My natomiast baliśmy się ogrodĂłw francuskich, włoskich czy angielskich, bo nie chcieliśmy zakładać czegoś, co się zna tylko z nazwy. KaĹźdy z nas bowiem, kto choć raz zasmakował kuchni włoskiej we Włoszech, zĹźyma się, gdy w restauracji „włoskiej” w Polsce musi spoĹźywać rozgotowany makaron z pieprzem, bez ziół a sałatka jest na bazie kapusty pekińskiej (a nie sałaty) z olejem kujawskim udającym oliwę z oliwek piątego tłoczenia. Nie chcieliśmy być taką właśnie jadłodajnią, z ktĂłrej klienci wychodzą raz na zawsze mrucząc pod nosem: „oni się tak znają na kuchni włoskiej, jak ja na fizyce kwantowej”. (Nie dotyczy fizykĂłw o specjalności: fizyka kwantowa). -
Postanowiliśmy zatem poszukać kolejnych inspiracji. W oparciu o cztery świata strony. WschĂłd Europy od razu odpuściliśmy, uznawszy, Ĺźe tam lepiej zakładać ogrody, niĹź się nimi inspirować. MoĹźe i wielu chciałoby mieć park z Peterhofu – letniej rezydencji carĂłw z czasĂłw, gdy stolica była w Sankt Petersburgu, ale aktualnie wśrĂłd naszych potencjalnych, oszczędnych poznańskich klientĂłw nie było oligarchy rosyjskiego. -
Gdy mĂłwiliśmy o szukaniu inspiracji na północy Europy, w Szwecji, Norwegii, Danii, patrzono na nas ze zdziwieniem i zainteresowaniem (w przypadku osĂłb kulturalnych) bądĹş uśmieszkiem (…). CzyĹź jednak Skandynawia to nie natura? Nie ekologia? Nie ma tam zieleni, krystalicznie czystej wody? Ludzie nie mają ogrodĂłw? O nie! Pojechaliśmy więc do Szwecji, Norwegii i Danii. Przyroda jest piękna, w maju pada krystalicznie czysty grad, odmian roślin jest więcej niĹź tylko kilka, z dodatkiem w nazwie: „syberyjski”. Nawet przywieĹşliśmy cały bagaĹźnik sadzonek i zasadziliśmy w swoim ogrodzie. Cóş jednak … Ĺťadna nie przetrwała upalnego, polskiego lata. Ale nie wzięliśmy rozwodu ze Skandynawią! -
Na zachodzie wybraliśmy Wielką Brytanię (wizyta w Wersalu pod Paryżem zakończyła się megadołem psychicznym i zacytowaniem powiedzenia o motyce i księżycu) a na południu: Chorwację, Włochy i Hiszpanię. -
Krótkotrwały pobyt w Chorwacji nastroił nas optymistycznie, ponieważ uznaliśmy, że po kilku latach intensywnego rozwoju, na pewno Chorwacja stanie się dla nas rynkiem zbytu. -
Andaluzja (południe Hiszpanii, Costa del Sol) okazała się jednym wielkim placem budowy, spalonym przez słońce, z wielką ilością gajów oliwnych. Jedyny ogród, jaki widzieliśmy, to bratki, nagietki, róże nawadniane z namaszczeniem w Alhambrze - dawnej twierdzy mauretańskich kalifów, najpiękniejszym zabytku arabskiego budownictwa w Europie, składającego się z pałacu oraz letniej rezydencji z pięknymi ogrodami oraz z samych ogrodów znajdujących się na całym wzgórzu. -
Również nie był to ogród, który można zaprojektować i sprzedać w Poznaniu. -
Punktem przełomowym stały się dwa wyjazdy do Włoch. Czytelnik moĹźe się zdziwić, Ĺźe poznańska firma, dla swoich klientĂłw – PoznaniakĂłw – szukała pomysłów w kraju, w ktĂłrym ogrody kojarzą się z barokiem, nadmiarem, rozrzutnością, z ogrodami w Łańcucie czy z renesansowym parkiem przy Pałacu Biskupim w Kielcach. Nie zapominajmy jednak, Ĺźe Włochy są bardzo zróşnicowane. W lipcu 2007 roku, przez prawie tydzień przemierzaliśmy Italię. Nie zwaĹźając na promienie słoneczne i korki na autostradach, pieczołowicie obejrzeliśmy ogrody, centra ogrodnicze, parki i inne zielone obiekty w Kampanii, Lacjum, Toskanii, Umbrii, Emilii – Romania, Ligurii, Lombardii i Piemoncie. Z Neapolu pamiętamy tony śmieci na ulicach, Rzym nas rĂłwnieĹź rozczarował, Bolonia, Genua czy Turyn to miasta dla sportowcĂłw, handlowcĂłw czy turystĂłw – ładne, atrakcyjne i ciekawe, ale nie dla ogrodnikĂłw. Mediolan jest mało włoski, ale za to moĹźna tam obejrzeć wiele imponujących ogrodĂłw na dachach. Natomiast Toskania … Nie moĹźna było tam nie wrĂłcić. -
Daliśmy sobie kilka miesięcy na przygotowanie kolejnej wizyty w Toskanii i w marcu – bardzo profesjonalnie przygotowani, z planem spotkań i oglądania, na tydzień daliśmy się pochłonąć temu jednemu z najpiękniejszych miejsc na świecie. -
Z przewodnikiem, wydrukami z Internetu i nawigatorem satelitarnym, wstając o świcie i kładąc się spać późną nocą, objechaliśmy całą Toskanię: Florencję, Pizę, Lukkę, Sienę, Arezzo, Chiuso, Montalcino, Montepulciano, Montefollonico, Cortonę, Pienzę. Zrobiliśmy wiele zdjęć, kupiliśmy książki, nawiązaliśmy kontakt z dostawcami akcesoriĂłw w stylu toskańskim, spotkaliśmy się z dwoma biurami projektowymi w mieście Lucca i we Florencji oraz nawiązaliśmy współpracę z panem Luigi Bertone – projektantem wnętrz i ogrodĂłw. -
Współpraca rozpoczęła się z sukcesem – w czerwcu zaprojektowaliśmy i załoĹźyliśmy pierwszy w Poznaniu ogrĂłd w stylu toskańskim. Na Toskanii i ogrodach toskańskich nasze inspiracje się nie kończą. Właśnie kończymy przygotowania, aby do oferty wprowadzić kolejny produkt – wnętrze toskańskie. -
Nie wszyscy jednak lubią Włochy. Dla miłośnikĂłw chłodniejszych klimatĂłw, deszczu i mgły przezwyciężyliśmy obawy przed wyspiarskim ruchem lewostronnym i udaliśmy się w kilka podróşy do Irlandii i Wielkiej Brytanii. Nikt nie szuka na Wyspach Brytyjskich kulinarnych rozkoszy ani pięknej pogody. Ale dobrym powodem, by odwiedzić Anglię, są jej ogrody. Widzieliśmy ich wiele. W Londynie, Bath, Canterbury, Norwich i Sheerness. Ostatnim, najwaĹźniejszym etapem naszych poszukiwań była wizyta na wielkiej, światowej wystawie ogrodniczej w Londynie, w maju 2008. Było na niej widać, Ĺźe Anglicy od lat są zafascynowani ogrodnictwem, a pojęcie "ogrĂłd angielski" to synonim ogrodu idealnego - pełnego bylin, róş i romantycznych posągĂłw. A wszystko na tle trawnika, ktĂłry ma przynajmniej 300 lat. KaĹźdy, kto choć raz widział wyspiarzy w Krakowie lub w metrze, w Londynie, jechał obok wracającego z pracy gentlemana w garniturze i adidasach, lub co gorsza – sandałach plaĹźowych i czarnych skarpetach frotte, ten z pewnością się nie zdziwi, Ĺźe ideą ogrodu angielskiego jest zerwanie ze sztucznością i rygorami. Ogrodnictwo spopularyzowane ponad sto lat temu stało się narodową pasją AnglikĂłw. Prawie połowa mieszkańcĂłw Wysp Brytyjskich deklaruje, Ĺźe jest to ich hobby. Warto zatem podpatrzeć, jak te ogrody wyglądają. -
I warto takie niedrogi, łatwy w utrzymaniu ogród zaprojektować i założyć. Oczywiście w naszej firmie. -
Mam nadzieję, Ĺźe czytelnik z zaciekawieniem przeczytał, jak trudne i czasochłonne jest poszukiwanie inspiracji. Ostatnio coraz więcej klientĂłw, dla ktĂłrych projektujemy wnętrza pyta nas o wzornictwo skandynawskie, głównie duńskie. Ogrody skandynawskie na razie odłoĹźyliśmy do lamusa, ale we wrześniu planujemy kolejny podróş, ktĂłra pomoĹźe nam wykształcić się i przygotować do wprowadzenia kolejnego produktu – wnętrza skandynawskiego. Podzielimy się z Państwem wraĹźeniami, jak wrĂłcimy. -

Ogrody   Wnętrza: projekty i realizacje

Kategorie